Авторды? берiлiп отыр?ан хикаясы ?мiрден алын?ан. М?нда, жасы ?л?ай?ан адамны? жауапсыз ?ал?ан ал?аш?ы ма?аббаты, оны? орындалмай ?ал?ан арманы ж?не жасы жер ортасынан ас?ан кезде ?мiтiнi? ?лi де болса жо?алма?аны туралы ??гiмеленедi. Кейiпкерлердi? есiмдерi ?згертiлiп берiлген.

?й шаруасымен айналысып ж?рген Н?рил? апайды? есiне бiр н?рсе т?сiп кiлемнi? ?стiнде жат?ан к?пшiкке отыра кеттi де: «апырау, осы мен биыл нешеге келдiм? ?з жасымды да ?мытып ?алыппын-ау шамасы.»

?зiмен ?зi с?йлесiп отыр?ан апай к?лiп жiбердi де: «а??ылдап алпысым да келiп ?ал?ан ба? Б?се, балаларымны?, „ту?ан к?нi?дi атап ?тейiк“ деп ж?ргендерi сол екен-ау. Айналайын алтындарым, менi? ту?ан к?нiмдi ?мытпапты, жандарым. ?келерi осыдан бес-алты жыл б?рын ба?илы? сапар?а аттанса да б?рi сыр бермейдi, ?келерiн жо?тат?ысы келмейдi. Бiра?, балаларым ?алай айналып тол?анса да ота?асыны? орны толар ма екен? ?артай?анда ?оса?ы?нан айырыл?ан ?иын екен, ?она??а барса? да, той?а барса? да жетiмсiреп отырады екенсi?. Ж?, жарайды, ойламай-а? ?ояйын, ?мiрдi? за?ы ?ой, бiреуге ерте, бiреуге кеш. Б?рi бiр Алланы? ?олында, бала-ша?ам аман болсын. Осыларды? аманды?ын, осыларды? тiлеуiн тiлеп отырайын» – деп, апай ?ткен-кеткендi ойлап отыр?ан едi.

– ?же, кiммен с?йлесiп отырсыз? Жаны?ызда ешкiм жо? ?ой! – дедi даладан ж?гiрiп келген он жасар немересi.

– Айналайын ?оша?аным, берi кел, бетi?нен с?йейiн. ?ткен-кеткендi ойлап отыр?аным ?ой – деп жымиды Н?рил? апай.

Н?рил? апай алпысты тамамдап ?алса да, ?лi шира?, ??i де сыр бермейдi, «асылды? сыры кетсе де сыны кетпейдi» деген с?з бар емес пе. Б?л кiсiнi? шашына а? т?ссе де, бет ?лпетiне ?жiм енсе де ?лi ?демi. «Апа, сiздi мал ба?атын бiр шал?а ?осамыз-ау деймiн, ?лi бiр шалды к?тетiн шама?ыз бар» деп, келiндерi ?алжы?дап тисiп ?ояды. Н?рил? апайды? екi ?л бiр ?ызы бар. ?ызын ?ия?а, ?лдарын ?я?а ?ондыр?ан б?л кiсi ба?ытты ана. Заманымызды? а?ымына сай балалары ?ызмет бабымен жан-жа?та ж?р. ?ызы мен ?лкен ?лы Астанада, кiшi ?л Алматыда. Ал апайды? ?олында жа?а?ы ж?гiрiп ж?рген он жасар немересi бар. Мiне, биыл ?шiншi сыныптан т?ртiншi сынып?а к?штi, ?азiр жаз?ы демалыста. Н?рил? апай Талды?ор?анда жеке жайда т?рады. Б?рын ауылда т?р?ан едi, заман ?згерiп ж?мыссызды? бет ал?анда бала-ша?асымен осы ?аланы жа?алап келген жайлары бар. Ота?асы жер алып ?й салды. Балаларын о?ытып, ??тты орындарына ?ондырды. Ендi осыларды? ?ызы?ын к?ремiз дегенде ж?регi то?тап ба?илы? болды. Оны? к?зi ж?мылса да балалары ?келерiн жо?татпау?а тырысады. Анда-санда ?йлерiне келген сайын керек-жара?тарын ?йiп-т?гiп ?келiп бередi. ?ысты? отынды дайындап, к?мiрiн т?сiрiп бередi. Апайды? к?ршi-к?ле?дерi де жа?сы, б?рi бiр отбасындай араласып, жа?сы-жаманды бiрге к?рiп, ?уаныштарына ?уанып, ?ай?ысын бiрге к?терiп дегендейiн, ?те мейiрiмдi жандар. К?ршiнi? жа?сысы ту?аны?нан да жа?ын болып кетедi ?ой, о?ан да т?убе.

Н?рил? апай жан-жа?ына ?арады да, «?йдi келiстiрiп салды? да ?зi? м??гiлiкке аттанды?. ??дай ?ос?ан ?оса?ым едi?. ?айтейiн. ?лкен кiсiлер немерелерiн ертiп сая-жайда ж?ргендерiн к?ргенде ж?регiмнi? шаншып кететiнi бар. Егерде сен тiрi болса? бiз де солай жарасып ж?рер ме едiк,» – деп, Н?рил? апай к?рсiнiп ?ойды.

Апайды? ?йi шынымен де келiстiрiп салын?ан екен. ?она? к?тетiн ?лкен б?лмеде осы кезе?де с?нге айнал?ан ?абыр?а шкафы т?р. Бiр с?релерiнде кiтаптар жиналып т?рса, ендi бiр с?релерiнде ?она??а ?стайтын ?демi ыдыстар орналас?ан. Б?л с?релер ?йнектелген есiктермен жабыл?ан. Ал ашы? с?релерде ота?асыны?, балалары мен немерелерiнi? ?демi рамалар?а салын?ан суреттерi т?р. Апай жа?а?ы суреттерге ?арап: «айналайындарым менi?, ?сiп, ?нi?дер, ?айда ж?рсе?дер де аман болы?дар» – деп, к?бiрлеп ?ояды. Апайды? мейiрiмге толы жанары н?р шашып т?р едi. Б?лменi? екiншi жа?ында ж?мса? диван мен екi кресло. Диван мен креслоларды? ?стiнде апайды? ?з ?олымен тiккен к?рпешелер ?сем ??ра?тарымен к?здi? жауын алады. Диванны? жо?ар?ы жа?ында?ы ?абыр?ада Н?рил? апай мен ота?асыны? жас кездерiнде т?скен суреттерi iлулi т?р. Адамны? е? ?ызы?ты да, ба?ытты да ша?тары жас кездерi емес пе. Н?рил? апай осы суретке ?арап, бiр н?рсенi есiне т?сiрiп к?лiп жiб