Убырлар уянган чак

Марат К?биров

Куркыныч к?ренешл?р, коточкыч вакыйгалар хакында укырга яратучылар ?чен и? популяр татар язучысыннан тагын бер мавыктыргыч китап. Убырлар уянган чак – татар ?д?биятында вампирлар хакында беренче роман. Анда с?з ??йге ялда авылга кайткан яш?смер ма?аралары турында. Монда керсез м?х?бб?т т?, кот алынырлык к?ренешл?р д?, к?зг? яшь китерерлек яктылык та – барсы да бар. Укы – кызык булачак!

Беренче б?лек

* * *

Мин авылга кунакка кайтуымны б?тенл?й башкача к?з алдына китерг?н идем. Безне? авыл чыршы, нарат агачлары бел?н капланган тау астында утыра, шул агачлыктан бернич? чакырымга сузылган куе урман башлана. Картыйларны? урамы тау ит?генд?, авылны? и? биек ?иренд?, ул ?лл? кайдан к?ренеп тора. Астарак кечкен? елга ага. Урам малайлары бел?н без шунда балыкка й?рибез, су кер?без. Авылны? башка ?лешенн?н аерылып торганга безне? якны урман ягы дип т?, ш?р?ле урамы дип т? й?рт?л?р. ??м монда яш??чел?рне? исемен? д? “ш?р?ле” кушаматы ?ст?л?, ?йтик, минем хакта с?з барганда кемдер: “Нинди Ил?ам?” – дип сорый ик?н, а?а шуны да белмисе? мени диг?нд?й итеп карап:“Ш?р?ле Ил?ам инде” – дил?р. Урам арасында да, ?имеш бакчаларында да агачлар к?п булганлыктан ??й к?нн?ренд? ул ямь-яшел булып, ?лл? кайдан балкып к?ренеп тора ??м гади авыл урамы т?гел, ? тылсымлы ?кият доньясы булып тоела. Шу?а к?р?, мин аны бик яратам, каникуллар башлануын т?земсезлек бел?н к?теп алам да со?гы кы?гырау б?йр?менн?н туп-туры диярлек авылга сыпыртам.

Бу юлы да шулай булды. Юл буена мин андагы дус малайларны, к?рше кызларын бер?м-бер?м к?з алдына бастырып кайттым. ?сеп бетк?нн?рдер инде, ?зг?рг?нн?рдер, ел буена к?рг?нем юк бит. Мине танырлармы? Ничегр?к каршыларлар? Х?ер, болары ?чен бик борчылмадым да инде. Безне? урам кечкен? булгангамы, барыбыз да дус-тату яшибез. Х?тта ?лк?нн?р д? бер-берсен? ярд?м итешеп, х?л-?хв?л белешеп тора. Картый ?йтмешли, к?нен? биш урап х?л бел?л?р. Шулай да к??елд? ниндидер шик т? юк т?гел иде…

Район ?з?ген? ?итк?нче кояш балкып тора иде. Авылга кайта торган автобуска утырыр алдыннан я?гыр сиб?л?рг? тотынды, ? авылга якынаюга, яшен яшн?теп котырып ява башлады.

– Нич? к?н иш? инде бу, ходайны? р?хм?те! – дип куйды бер карчык (мин аны? исемен онытканмын),– Аф?те бел?н булмасын инде.

– Я?гыры гына п?чт?к ?ле аны?, – дип с?зг? кушылды бер карт (?зебезне? урамнан булмагач, моны? да исемен х?терл?мим),– Ш?р?ле урамына убыр иял?шк?н дил?р бит. Бампир дип ?йт?л?рме ?ле… Шуны? эше булмагае.

– Кит аннан!

– Б?й, ишетм?де? мени ?ле… Теге Галим?рд?н бич?се шу?а к?р? очсызга гына йортын сатып китк?н бит. Алпавыт сарае кад?р йорт иде, югыйс?.

– ?ст?гыфирула! Чынлап шулай мени?!

– Олы башым бел?н алдап тормам бит инде.

Мин аларны? с?зен башкача ты?лый алмадым. Яшен яшн?п, к?к к?кр?де д? я?гыр чил?кл?п коярга тотынды. Кемдер коты алынып кычкырып ?иб?рде, кемдер бисмилла ?йтеп баш ?стен сыпырып куйды. ??м с?з б?тенл?й башка юн?леш алды. Л?кин ми?а ишетк?не д? бик ?итк?н иде инде. Ч?нки Галим?рд?н бич?се диг?не, картыйларны к?ршесе Халис? апа иде. Н?фис?не? ?нисе. Н?фис? бел?н без ?тк?н ??йне матур гына дуслашып калган идек, яз уртасына кад?р хат та алыштык ?ле, тик со?ыннан никтер туктап калдык. Мин мо?а бераз борчылсам да кара кайгыга т?шм?дем, озакламый авылга кайтам, шунда очрашырбыз ?ле дип юандым. Д?ресен ген? ?йтк?нд?, ш???р автобусында дуслар ничек каршылар ик?н дип х?вефл?нг?нд? д? шул Н?фис? к?з алдыннан китм?г?н иде. Х?зер, аны? башка урынга к?ченеп кит?ен белг?ч, б?тенл?й к??елсез булып калды. Авылга кайтуымны? б?тен м?гън?се югалгандай тоелды. Шулай да ?земне тынычландырырга тырыштым. ?лл? нинди шомлы с?зл?р с?йл?неп кайткан бу карт бел?н карчыкка тагын бер караш ташладым. Яшисен яш?г?нн?р инде. Б?лки, акыллары да кыйшая башлагандыр. ??рх?лд?, аларны? с?зен хакыйкать дип кабул ит?рг? ярамый, бигр?к т? гайре табигый н?рс?л?р турында шундый беркатлылык бел?н с?йл?г?нн?н со?.

Мин ??йге кояшка алданып ?и?елч? ген? киенг?н идем. ?ст? – спорт костюмы, аякта – кроссовкалар. Автобустан т?ш?г? я?гыр бераз басылгандай булса да урам инде ярыйсы ук пычранып ?лгерг?н иде, ? к?пер башына ?ит?р?к, ташлы