Ev

Натиг Расулзаде

Человек в одночасье бросает все, свою прежнюю жизнь и отправляется на поезде, сам не зная, куда, выходит на первой понравившейся станции и… оказывается на оторванном от мира островке – заброшенной станции посреди огромной, как океан степи со странными, полусумасшедшими обитателями. Он с первого же дня стремится покинуть станцию, но это не так просто, поезда здесь не останавливаются; несколько безуспешных попыток убежать ставят его в неловкое положение среди жителей станции; наконец, ему удается выбраться и он по шпалам идет вдоль рельсов, шагает несколько дней, выбивается из сил и уже в бессознательном состоянии вдруг видит, что рельсы, которые должны были вывести его в большой мир, так неосторожно покинутый им, уходят в землю.

Natiq R?sulzad?

Ev

Yola ?ixdigim bu ?? g?nd? qatar m?ni lap bezdirdi. D?s?m?sind?n tutmus ill?rl? silinm?mis, a?maq ist?y?nd? a?ilmayan, baglamaq ist?y?nd? d? baglanmayan p?nc?r?l?rin? q?d?r ?irk i?ind?ydi. D?hlizd? c?vlan ed?n k?l?yin sovurdugu toz-torpaq h?r yer? m?h?r?n? vurmusdu. T?p?rc?k lombalari, siqaret k?t?kl?ri d?s?m?d? «g?l» a?misdi. Kuped? d? v?ziyy?t bundan yaxsi deyildi. I??rid? t?st?-duman, divarin o ?z?nd? s?s-k?y ?ksik olmurdu. S?sl?r o q?d?r aydin esidilirdi ki, sanki arak?sm? kartondandi. ?z?n kimi s?fehl?rin ?hat?sind? h?r?k?t etm?k ideyasi q?d?r q?dim olan gic-gic? kart oyunu bu s?f?rin d? ?v?zolunmaz m?sayi?t?isi idi. ?nl?y?n?n ?irkind?n cin h?rk?n qasqabaqli b?l?d?i qadin r?ngsiz iliq ?ayi m?st?ril?r? sirimaga ?alisirdi. M?n? el? g?lirdi ki, buna nail olanda qadin tualet? girib unitaza oturur, ?ll?rini bir-birin? s?rt?b q?h-q?h? ??kir, bel?likl?, hissl?rinin cilovunu buraxir. Soyuq v? iyl?mis tualetd?. Ona nifr?t etdim. Ona, h?m?inin bu s?f?r?, vaqona, kupey?, arak?sm?d?n g?l?n m?nasiz, gurultulu g?l?sl?r?, ruhi x?st?xananin x?st?l?rini andiran boz pijamali yol?ularin saqqilti il? ?irpdiqlari domino daslarina, iki kupe o yanda aglayan usagin dis agrisi kimi beyin? isl?y?n ?igirtisina. Narahatliga, isti may gec?sind? haradan g?ldiyi b?lli olmayan soyuga nifr?t etm?k ???n iki saat da b?s ed?rdi. Acigimdan yaxin stansiyada d?sm?k ist?dim. B?l?d?i gombul barmaqlariyla disini qurdalayib platforma radiosu kimi s?rt v? r?smi t?rzd? bildirdi ki, ?n yaxin stansiyaya alti saatdan sonra, y?ni s?h?r? yaxin ?atacagiq. Stansiya S?h?rcik adlanirmis. «Nec? yerdir? – dey? gic-gic sorusdum, guya b?l?d?i o q?d?r mehriban idi ki, onunla ?nsiyy?td?n n? q?d?r z?vq aldigimi g?st?rm?k ???n d?rid?n-qabiqdan ?ixirdim. V? buna g?r? d? s?hb?ti uzatmaga ?alisirdim.– Dogrudan s?h?rcikdir? Yasamali yerdir?» Qadin cavabi l?ngitdi, ?z?m? t?rs-t?rs baxdi, el? bil kobud s?z demisdim. Sonra baxislarinin ifad?sini d?yisdi, y?qin ki, iti g?zl?riyl? haraya getm?sinin, harada enm?sinin f?rqin? varmayan birisi oldugumu anlamisdi. Saymazyana dedi: «Adi s?h?rcikdi, bir halda ki, orada yasayanlar var, dem?k, yasamaq olar».

Y?ng?ll?sib sorgu-suali k?sdim, n? q?d?r ki, t?ndm?caz qadin arxasini qasimaga baslamayib, uzaqlasmagim m?sl?h?tdi. Kupey? girdim, kimins? corabi iyl?nmisdi, ??qat xorultu s?si kupeni basina g?t?rm?sd?. Asagi qatdaki yerim? uzandim. S?h?rcik… N? m?nasiz addir, bos, boz s?h?rcik. Solmus al qizilg?l. C?h?nn?m?, qoy S?h?rcik olsun. El? cana doymusam ki, n? olursa – olsun, o stansiyada enm?liy?m. Bir-iki g?n dinc?lib basqa qatarla yoluma davam etm?liy?m, b?lk?, bu d?f? iyl?nmis, iyr?nc qatara d?sm?r?m. Qarsida m?ni he? kim, he? n? g?zl?mir, arxada-arabir g?yn?rtisil? ?z?n? xatirladan m?nasiz ke?mis. ?l-qolumu baglayan yoxdu v? q?rara aldim ki, r?ngsiz, qoxusuz sandigim S?h?r?cikd? qala bil?r?m. Bu d?s?nc?l?rl? yuxuya getdim. Amma q?rib?dir, b?l?d?inin b?hs etdiyi stansiyaya ?atmagimiza on d?qiq? qalmis oyandim, sanki kims? m?ni durquzdu, halbuki son d?qiq?y?d?k m?hk?m yatmisdim. D?hliz? ?ixdim. H?l? qaranliqdi, p?nc?r?d?n gec? boylanirdi. Yalniz ?f?qd? g?cl? n?z?r? ?arpacaq ??hrayi l?k? tezlikl? s?bh?n dogacagindan x?b?r verirdi.

– Odur, S?h?rcik,-arxadan g?l?n ogrun s?sd?n diksindim.

– Eh, m?ni qorxutdunuz. M?ni g?d?rs?n?z n?dir?

Yatmaqdan, ya da yuxusuzluqdan ?z-g?z? sismis