Т??керiс. Пиесалар

?айыркелдi Руспаев

Б?л кiтапта о?ырман?а ?р т?рлi жанрда жазыл?ан пиесаларымды ?сынамын: трагедия, драма, комедия, жастар мен балалар?а арнал?ан шы?армалар.

Т??керiс

Пиесалар

?айыркелдi Руспаев

© ?айыркелдi Руспаев, 2017

ISBN 978-5-4483-7802-7

Создано в интеллектуальной издательской системе Ridero

Т??керiс

ТРАГЕДИЯ

Кейiпкерлер:

?абдуррахман – шейх, «?л-хизб» партиясыны? жетекшiсi.

Ас?ар – мешiт имамы.

Жамал – Ас?арды? зайыбы.

Г?лн?р – Ас?арды? ?ызы, бойжеткен.

Берiк – Ас?арды? ?лы.

Иван – Г?лн?рды? жiгiтi.

Мария – Иванны? шешесi.

Лариса – Иванны? ?арындасы.

Халел – ??К ?ызметкерi.

?ази, оны? хатшысы, сарбаздар, жендеттер, шейхты? к?мекшiлерi ж?не ?ылмыскерлер мен ку?герлер.

?ала т?р?ындары, стадионда?ы т?т?ындар мен к?зетшiлер.

Пролог

?алалы? бау-ба?ша. А?аштар ?ызыл-сары жапыра?тар?а б?ленген, я?ни к?н к?з. Бiр орынды?ты? жанында, тынышты? таба алмай, Иван ерсiлi-?арсылы ж?рiп ж?р. Ол ?айта-?айта а?аш арасында?ы со?па??а к?з тастап ?ояды. Со жа?тан Лариса келедi.

Иван. (?арындасына ?мтыла) Лариса, сенбiсi?? Г?лн?р ?айда?

Лариса. (орынды??а отыра кетiп) Ол келмейдi.

Иван. Неге? Сен о?ан менi? хатымды бердi? бе?

Лариса. Бердiм, бердiм!

Иван. Ал ол не дедi?

Лариса. Ол келмеймiн дедi.

Иван. Неге?

Лариса. Неге, неге! Келмеймiн дедi, бiттi.

Иван. Неге келмейдi? ?андай себеппен?

Лариса. ?олым тимейдi дейдi.

Иван. ?олы тимейтiндей не iстеп жатыр?

Лариса. Демалып жатыр.

Иван. Демалып?! О не деген с?з ?зi?!

Лариса. Бiлмейсi? бе? Демалып жатыр дегенi – дем алып жатыр. Не т?сiнбейтiнi бар?

Иван. (ашулана бастап) ?й, Лариса! ?ылжа?ты ?ойса?шы. Ж?нi?дi айт – Г?лн?р ?айда?

Лариса. Кiм ?ылжа?атап т?р? Келмеймiн дедi, ?олым тимейдi дедi, дем аламын дедi. Ал са?ан ол…

Иван. Не? Айтса?шы ендi! Не дедi ол ма?ан?

Г?лн?р. (а?аш тасасынан шы?а келiп) Ол са?ан да демалсын дедi.

Иван. Г?лн?р! (??ша?тай алып с?йгiсi келедi)

Г?лн?р. (жiгiттi? к?кiрегiне ?олдарын тiреп с?йгiзбейдi) Сабыр, сабыр! (??ша?ынан сытылып шы?ып орынды??а отырады, Иван да оны? жанына жай?асады) ?мытпа, бiз м?нда жал?ыз емеспiз.

Иван. (Лариса?а) Лариса, бар, ?йге кет!

Лариса. Кетпеймiн.

Иван. Бар дедiм ?ой!

Лариса. (одан алыстап отырып, басын шай?айды) А-а! Бармаймын.

Иван. (орнынан т?ра берiп) ?й! Мен са?ан не дедiм!

Г?лн?р. Тиме, отыра берсiн. Ол бiзге б?гет болмайды.

Иван. (?арындасына бiраз ?арап т?рады, сосын оны? ?оз?алмасына к?зi жеткенсо? орнына отырады да Г?лн?р?а б?рылады) Г?лн?р, менi?ше…

Г?лн?р. Ваня, жанарлары?ды сондай ?ай?ылы ?ылмашы. Б?лай ?арайтындай еш себеп жо?.

Иван. Неге себеп жо?! Менi?ше… менi?ше, бiздi? екеумiздi? болаша?ымыз… ?алай десем екен… менi?ше, бiздi? болаша?ымыз ?те б?лы??ыр.

Г?лн?р. Неге сен солай ойлайсы??

Иван. Сен Ас?ар а?амен с?йлестi? бе?

Г?лн?р. Папаммен бе? Не ж?нiнде?

Иван. Екеумiз ж?нiнде.

Г?лн?р. (к?лiп жiбередi, о?ан Лариса ?осылады) Сен де ?айда?ыны айтады екенсi?. ?алай мен ?кеммен ондай с?з ?оз?ама?пын?

Иван. Жарайды. Ал Жамал апаймен с?йлестi? бе?

Г?лн?р. Мамам б?рiн бiледi.

Иван. Сонда ол кiсi не дейдi? ?арсы емес пе?

Г?лн?р. ?алай деп айтсам екен… сен бiлесi? ?ой, папам да, мамам да сенi ?те жа?сы к?редi. Алайда, б?л м?селе ж?й м?селе емес.

Иван. Неге? Осыны сен ?зi? ойлап тапты? ба?

Г?лн?р. Жо?. Б?л мамамны? с?зi. Ал м?селе неде? М?селе папамны? имам бол?анында.

Иван. Т?к т?сiнсем б?йырмасын! Имам болса не?..

Г?лн?р. Т?-?! Т?сiнбейтiн не бар! ?зi? ойлашы – имамны? ?ызы м?сылман емес адам?а т?рмыс?а шы?са не бол?аны?

Иван. И?, не бол?аны?! Г?лн?р, сен Ас?ар а?амен с?йлесуi? керек едi. Мен бiлемiн – ол ?арсы болмайды. (пауза) Жо?! Мен ол кiсiмен ?зiм с?йлесемiн! И?, мен ?зiм с?йлесемiн. (орнынан т?рып, кетуге ы??айланады)

Г?лн?р. (оны? ?олынан тартып орына отыр?ызады) То?тай т?р, Ваня. И?, папам ?арсылы? бiлдiрмес. Бiра? бiз оны? жа?дайын да ойлаумыз керек.

Иван. Оны? жа?дайын?

Г?лн?р. И?. Мешiттегi жама?ат не дейдi? Бiз соны да ойлауымыз керек. Папа