Назад к книге «Кенесары – Наурызбай» [Нысанбай Жырау Жаманқұлұлы]

Кенесары – Наурызбай

Нысанбай Жырау Жаманқұлұлы

НЫСАНБАЙ ЖАМАНҚҰЛҰЛЫ

КЕНЕСАРЫ – НАУРЫЗБАЙ

КЕНЕСАРЫ – НАУРЫЗБАЙ

НЫСАНБАЙ ЖАМАНҚҰЛҰЛЫ

(1822–1883)

Дүрі жауһар данасы,

Əркімнің алла панасы.

Жан біткенге несібе –

Дəрияның аққан саласы.

Үйсіздерге үй болған,

Би – отанның ханасы.

Кенесары, Наурызбай –

Абылай хан-ды бабасы,

Əуелгі мекен-тұрағы –

Көкшетаудың даласы.

Жазғы жайлау қонысы –

Ұлытаудың саласы.

Өте залым болмаңыз,

Мұсылманның баласы.

Ақырында олардың

Қырғыздан болды қазасы.

Кенесары ер болды,

Ел ішінде бір болды.

Қашқан, босқын жиылып,

Өз алдына қол болды.

Жұртқа тиіп кесірі,

Əркімдерге сор болды.

Қарсы келген адамның

Көзінің жасы көл болды.

Ақылменен іс қылмай,

Ақырында қор болды.

Қырғызға барып қырылып,

�т пен құсқа жем болды.

Абылай ханның баласы

Асып туған Қасым-ды.

Арғы тегін сұрасаң,

Шынжыр қатар асыл-ды.

Саржан атқа мінген соң,

Төренің бағы ашылды.

Қарсы келген егесіп

Дұшпанның көңілі басылды.

Жалғыз Саржан не болар,

Есенгелді қосылды.

Кімге апарып теңейміз

Наурызбай сынды жасынды?!

Кенесары, Наурызбай

Атағы шықты аңқылдап.

Жауды үркітіп, қашырды.

Ақ алмастай жарқылдап,

Зəресін алды дұспанның,

Найзағайдай шартылдап.

Қасына ерген төлеңгіт

Олжаға батты қарқылдап.

Кенесары, Наурызбай

Мұсылманға жан тартты.

Ерегескен дұшпанның

Жылқысын алып, зарлатты.

Азырақ күн бақыты

Жанған оттай қаулапты.

Бір күндері болғанда

Тортөбөл атын ұрлатты.

Бас себебі сол болып,

Қырғызға қарай жол тартты.

Іргелі жұртқа кез болып,

Батырларды қан тартты.

Көзімен көріп, бұл сөзді

Нысанбай еді жырлаған.

Бар күнəсі қырғыздың –

Жалғыз атты ұрлаған.

Атын алған қырғызға

Хан үйінде жынданған.

Ерегеспен бұздырды

Қанайдың тамын сырлаған.

Күмісті садақ, алтын оқ

Кенекең жауға жолықты.

Ақ білегін сыбанған

Балуанды тойға жолықты.

Алыстан тоят көздеген

Ақ сұңқарға жолықты.

Айшылықты бір басқан

Қас тұлпарға жолықты.

Асқындаған пейілінен

Кенекем зорға жолықты.

Нөкерімен теп-тегіс

Бір ажалға молықты.

Ұсталар алар қолына

Қышқашы мен балғаны.

Тасқан нəрсе төгілер,

Бұл сөздің бар ма жалғаны?

Қырғыздан қорлық көрген соң,

Кененің көп-ті арманы.

Іледен өтіп жөнелді,

УЁСЂ Дулатқа Р±Р°С